بسم الله الرحمن الرحیم

پشت‌دستی!

حتماً مادری مهربان را دیده‌اید که گاه برای آنکه کودک خردسالش به سوی آب جوش نرود با زدن یک «پشت دستی» او را از خطری بزرگ محافظت نموده و در امان می‌دارد!

و گرچه مادر می‌داند که آن کودک از این عمل او آزرده گشته و او را متهم به «نامهربانی و ظلم» می‌نماید ولی این ذهنیت کودک، مانع از اظهار لطف از سوی آن مادر دل‌سوز نمی شود.

مادر، خود را در نزد کودکش «بد» می‌کند ولی او را «در امان» می‌دارد.

خداوند متعال نیز گاه با ایجاد حوادثی کوچک و ناخوشایند در زندگی مومن، حوادثی بزرگ و خطرناک را از او دفع می‌کند ولو به قیمت «بد شدن خویش»! در نزد بندگان ناآگاه!.

پس، از بروز سختی‌ها و بلاها در زندگی ناراحت و به مشیت الهی غضبناک نباشیم.

و البته نباید فراموش کنیم:

ما آن کودک خردسال نیستیم که چون «کودک» است نمی‌فهمد و تنها وقتی «بزرک» شد متوجه الطاف مادر می‌شود؛

ما انسانی بزرگ و عاقل هستیم که «اکنون» باید بفهمیم و «فردا» دیر است.